Rekolekcje ORAR II stopnia były dla nas niejako pierwszym wyborem po przeżyciu Oazy Nowego Życia I stopnia w minionym roku. Pragnienie spotkania Jezusa we wspólnocie małżeństw, lepsze poznanie i zgłębienie powołania pary animatorskiej przywiodła nas do Białego Dunajca (nie bez znaczenia było też bezpośrednie zaproszenie otrzymane od pary moderującej te rekolekcje).
Rekolekcje przeżyliśmy wraz trójką naszych dzieci: Zosia (6 lat), Dominik (4 lata) oraz Agata (1,5 roku). Bez wątpienia był to czas umocnienia naszej jedności małżeńskiej oraz czas doświadczenia działania Ducha Świętego w tej małej wspólnocie małżeństw uczestniczących w rekolekcjach. Dzięki łasce Pana, pomimo tego iż nie znaliśmy prawie nikogo, czuliśmy się jakbyśmy znali się już wcześniej – czy to nie jest znak więzi międzyludzkiej opartej na więzi z Bogiem Ojcem, którą pobudza i ożywia Duch Święty w swym Kościele?
Spotkania w kręgach, konferencje z pewnością naświetliły przed nami bardzo ważny aspekt odpowiedzialności i misji, jaka stoi przed parą animatorską kręgu. ORAR II stopnia odsłonił przed nami dużo wiedzy praktycznej niezbędnej w posłudze animatora, ale przede wszystkim pomogły obrać właściwą (bożą) perspektywę na jej pełnienie. W kontekście bożej perspektywy mocno pobrzmiewają nam słowa Pana Jezusa z Ewangelii Świętego Jana, którymi mieliśmy okazję dzielić się podczas spotkania w kręgu – Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał. Inicjatywa powoływania, wzywania do posługi zawsze leży po stronie Boga, my z kolei w duchu modlitwy, oraz trwania w sakramentach Kościoła, powinniśmy nieustannie tego bożego „wyboru” nasłuchiwać i nie bać się go, bo przynosić mamy owoce – owoce miłości Chrystusa! Wiemy teraz, że jako małżonkowie i jednocześnie animatorzy naszego kręgu, chcemy jeszcze bardziej podążać za głosem naszego Pana, jemu ufając i prosząc go o Jego przewodnictwo, a także, jak świetnie ujął to ks. Karol w jednej z rekolekcyjnych homilii, chcemy zapraszać go do ogrodu naszego serca jako najlepszego ogrodnika, który będzie obcinał w nas uschłe gałązki winnego krzewu naszego życia, aby mogły one odrosnąć i owocować!
Nie możemy również pominąć rodzinnego aspektu rekolekcyjnego wyjazdu. Oczywiście czas rekolekcji był także czasem dla rodziny, gdzie wspólne spacery i górskie wędrówki z naszymi dziećmi, wzmocniły naszą rodzinną więź poprzez wspólne rozmowy i podziwianie piękna przyrody, w oderwaniu od codzienności, która na czas rekolekcji, została niejako zawieszona.
Podsumowując, czas spędzony podczas ORAR II stopnia był czasem blisko Pana Boga –z pozytywną niecierpliwością oczekujemy kolejnych rekolekcji.
Chwała Panu!
Basia i Mateusz Odrzywolscy diecezja bielsko-żywiecka
