| SŁOWO MODERATORA DIECEZJALNEGO |
| Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki, w swojej pracy nad formacją kolejnych pokoleń, podkreślał niezwykłą rolę liturgii w kształtowaniu członków Ruchu Oazowego. Ojciec Założyciel pragnął nie tylko przygotować uczestników do świadomego przeżywania świętych misteriów, ale także wychowywać ich przez liturgię. Jedną z kluczowych postaw liturgicznych, która powinna przenikać codzienne życie oazowiczów, jest posłuszeństwo. Ksiądz Blachnicki zauważył, że: Liturgia uobecnia posłuszeństwo Chrystusa i nie można sprawować liturgii godnie i we właściwym duchu, jeżeli się jest poza posłuszeństwem. Nic tak bardzo nie sprzeciwia się istocie liturgii jak brak posłuszeństwa, jak pewna subiektywna dobrowolność, stawianie własnego odczucia ponad tradycję, ponad wolę Kościoła, tak wyraźnie określoną w dokumentach, w przepisach liturgicznych [F. Blachnicki, Chrystus Sługa światłem Kościoła, Kraków 2007, s. 56]. To posłuszeństwo, wbrew pozorom, nie prowadzi do smutku czy życiowego marazmu, ale do radości, którą opisuje psalmista: Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu (Ps 40, 9). Jezus Chrystus, Mistrz i Wzór Posłuszeństwa, uczy nas tej postawy. Jako członkowie Ruchu, we wszystkich jego gałęziach, odczytujemy posłuszeństwo w znaku Chrystusa Sługi.  Ta postawa powinna być obecna nie tylko podczas liturgii, ale również w naszych kręgach i grupach formacyjnych, podczas rekolekcji, w życiu Kościoła i w życiu społecznym. Jest ona dziś szczególnie potrzebna, bowiem jej brak prowadzi do stagnacji. Bez posłuszeństwa krąg Domowego Kościoła nie będzie się rozwijał, pozostając w tym samym miejscu, w którym rozpoczął swoją działalność. Udział w pełnym programie formacyjnym, w tym w zaplanowanej kolejności rekolekcji, sprzyja osiągnięciu najlepszych rezultatów, ale bez posłuszeństwa nie da się tego zrealizować. Przygotowujący zasady Domowego Kościoła zwrócili też uwagę na wiele spraw, które mają pomóc małżonką, jak obficiej skorzystać z charyzmatu Światło-Życie oraz Equipes Notre-Dame. Zatroszczyli się nawet o ich latorośle przez zapis, że dzieci powyżej 12. roku życia nie powinny brać udział w rekolekcjach DK. Dzieciom i młodzieży proponują udział w odpowiednich dostosowanych do ich wieku spotkaniach w ramach Oaz Nowej Drogi, czy też Nowego Życia w wakacje. To podejście ma umożliwić im doświadczenie mocy rekolekcji przeżyciowych przygotowanych przez ks. Blachnickiego. Może warto zastanowić się, czy nie poddać się tej intuicji? Może to właśnie uratuje moją rodzinę – od braku wiary u dzieci w przyszłości, a może nawet w ich dorosłości? Podobnie jak w liturgii nie ma miejsca na subiektywizm, tak i w życiu wspólnoty potrzebna jest gotowość do poddania się woli Kościoła i wskazówkom Ruchu. Prof. Robert Derewenda, w wykładzie inaugurującym 50. Kongregację Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie, podkreślił zaangażowanie młodych kobiet, które wspierały ks. Blachnickiego w trudnych czasach komunizmu. Stwierdził, że ks. Blachnicki nie załamywał się trudnościami, lecz działał na miarę swoich możliwości. Zamiast usprawiedliwiać się trudnymi okolicznościami, warto zastanowić się, co my sami możemy zrobić dla rozwoju Ruchu Światło-Życie. Czy przyjmujemy postawę posłuszeństwa, naśladując Ojca Założyciela, który zawsze był wierny swoim przełożonym, nawet jeśli ich nie rozumiał, dostrzegając w tym Bożą wolę? Zamiast narzekania, skupmy się na działaniu i budowaniu wspólnoty. Ruch Światło-Życie nie może być ograniczony jedynie do spotkań i rekolekcji. Oazowicz jest chrześcijaninem świadomym i dojrzałym we wszystkich aspektach życia, także w życiu społecznym i politycznym. Posłuszeństwo Bogu przejawia się w konsekwentnym życiu zgodnym z Jego wolą. Jednakże ślepe przestrzeganie zasad bez głębokiego zrozumienia i działania Ducha Świętego jest niewystarczające. Liturgia, aby być prawdziwym spotkaniem z Bogiem, wymaga nie tylko przestrzegania przepisów, ale również działania Ducha Świętego, który ożywia tradycję i pozwala nam doświadczyć żywego Boga. Ks. Blachnicki zauważa, że uczestnictwo Ducha Świętego w liturgii, w jej kształtowaniu sprawia, że jest ona żywa. Z jednej strony jest przekaz, który nie może być zmieniony, tradycja; wobec której obowiązuje posłuszeństwo; z drugiej strony – aktualne zarządzenia Kościoła, wobec których również obowiązuje posłuszeństwo [F. Blachnicki, Chrystus Sługa światłem Kościoła, Kraków 2007, s. 57-58]. Podobnie w formacji oazowej potrzebujemy Ducha Świętego, który pomoże nam zrozumieć, jak zasady Ruchu prowadzą nas do zjednoczenia z Bogiem. Aby doświadczyć działania Ducha Świętego, konieczne jest najpierw nasze nawrócenie (metanoia). Ks. Bartłomiej Parys SVD pytał wszystkich zebranych na 50. Kongregacji Odpowiedzialnych – Czy dostrzegamy w sobie postawę nawrócenia w tym jak działamy? W formacji Ruchu Światło-Życie przypominamy stale o potrzebie przez grecki czasownik metanoéin – wybrzmiewał on w sposób szczególny podczas Oazy Nowego Życia I stopnia. Papież Franciszek w jednej z swoich homilii zauważył, że czasownik ten składa się z przyimka «metá», który tutaj oznacza poza, i czasownik «noéin», który oznacza myśleć. Nawrócenie oznacza więc myślenie poza, to znaczy wykraczanie poza zwykły sposób myślenia, poza nasze zwykłe schematy myślowe. Mam na myśli właśnie te schematy, które sprowadzają wszystko do naszego ego, do naszego dążenia do samowystarczalności [Papież Franciszek, Homilia w Atenach 5.12.2021]. Ks. Jerzy Krawczyk – Moderator Unii Kapłanów Chrystusa Sługi – podczas wspólnie przeżywanych nieszporów w ramach 50. Kongregacji Odpowiedzialnych zauważył, że: Nie możemy się skupiać tylko na tym, co było, ale spoglądać w przyszłość. Czy wierzysz, że Bóg jest bliskością, czułością, współczuciem? Czy naszą diakonię podejmujemy z radością? Czy jesteśmy entuzjastami Ruchu? Diakonia nie sprowadza się do tego, aby jeszcze więcej robić, jeszcze więcej działać. Członkowie diakonii to nie komandosi moderatora do zadań specjalnych. Posłuszeństwo w Ruchu Światło-Życie, inspirowane nauczaniem ks. Blachnickiego i nawoływaniami papieża Franciszka, nie jest ślepą uległością, lecz świadomym wyborem płynącym z wiary i miłości. To postawa, która otwiera na działanie Ducha Świętego, umożliwiając prawdziwe przeżywanie liturgii, wzrost w wierze, życie we wspólnocie Ruchu oraz bycie w Kościele. Niech więc każdy z nas zapyta siebie, czy jego życie świadczy o tej postawie, czy jest on entuzjastą Ruchu, działającym z radością i wiernością Jego wołaniu. Tylko w takim posłuszeństwie możemy budować wspólnotę, która będzie żywa, dynamiczna i otwarta na działanie Boga. Z darem modlitwy, ks. Paweł Rybka Moderator Diecezjalny Ruchu Światło-Życie Diecezji Bydgoskiej |
| INTENCJE MODLITEWNE NA LUTY/MARZEC: 1. O rozwój Diecezjalnych Diakonii: Formacji Diakonii oraz Życia 2. O jedność sakramentalną dla wszystkich małżeństw 3. O Dom dla Ruchu Światło-Życie Diecezji Bydgoskiej 4. O wypełnienie woli Bożej dla Papieża Franciszka 5. O zatwierdzenie statutu Stowarzyszenia dla naszej Diecezji przez MSWiA 6. O otwartość i odwagę dla małżeństw do podjęcia obowiązków Pary Diecezjalnej DK w naszej diecezji od nowego roku formacyjnego |
