Rekolekcje Ewangelizacyjne (Kerygmat) w drodze do Medjugorje pt.: „Z Maryją szukam fundamentów wiary”.
Przez 9 dni, we wrześniu 2022 mieliśmy wielką radość z uczestniczenia w Rekolekcjach Ewangelizacyjnych dla małżeństw „Z Maryją szukam fundamentów wiary”.
Pierwszy raz przeżywaliśmy rekolekcje w drodze i to jakiej – do naszej Mamy w Medjugorje, a w tym miejscu Jej imię to… Królowa Pokoju! Podczas tej drogi Wiktor i Jola Stromscy z Domowego Kościoła Diecezji Bydgoskiej oraz ksiądz Marek Borowski, przybliżali nam prawdy wiary zawarte w Kerygmacie.
Podróżowaliśmy autokarem: 2 dni do Medjugorje (z postojem w Wiedniu i Mszą św. na Kahlenbergu w przeddzień 339 rocznicy zwycięstwa Jana III Sobieskiego nad Turkami, także zwiedzaniem Splitu), 4 dni w Medjugorje i okolicach (Eucharystia, Adoracja Pana Jezusa, Adoracja Krzyża Św. na placu przy kościele Św. Jakuba, rozważania różańcowe na Górze Podbrdo, Droga Krzyżowa na Kriżevac, Mostar, Tihaljina, wodospady Kravica), 3 dni powrotu do domu przez Dubrovnik, Vepric (chorwackie Lourdes), Jeziora Plitwickie, Ludbreg (miejsce Cudu Eucharystycznego).
Podziwiając piękno Bałkanów, szybko stworzyliśmy wspólnotę. Było nas 24 małżeństwa, z różnych stron Polski, z różnym stażem zarówno małżeńskim jak i w DK.
Każdy dzień zaczynaliśmy bardzo wcześnie, żartując, że „każdy śpi ile chce”… (byleby zdążył na zbiórkę). Program rekolekcji był bardzo bogaty, ale został w całości zrealizowany dzięki wspaniałej organizacji Wiktora i wspierającej go żony Joli. Był czas na wspólną modlitwę (Eucharystia, Jutrznia, Godzinki, Koronka, Różaniec), konferencje Księdza Marka, dzielenie się w kręgach, dialog małżeński, ale i zwykłe rozmowy, śpiew (tu ukłon w stronę Marioli i Piotra), zwiedzanie nowych miejsc i podziwianie pięknych krajobrazów Bałkanów a nawet krótką kąpiel przy wodospadach Kravica czy w Adriatyku.
Czuliśmy się dosłownie jak na oazie. Oderwani od codzienności, słuchając konferencji ks.Marka a następnie pracując w kręgach zgłębiliśmy VI Prawd Wiary zawartych w Kerygmacie:
- Bóg mnie kocha osobiście i bezwarunkowo! Bóg stworzył człowieka z miłości, by żyć z nim w jedności przez całą wieczność – to Jego plan!
- człowiek jest grzeszny – człowiek zwątpił w tę Bożą Miłość, sprzeniewierzył się woli Bożej i zgrzeszył, zrywając tym samym łączność z Bogiem. Powstała „przepaść” między człowiekiem a Bogiem oraz zostały „skażone” relacje między ludźmi (osobiście najbardziej utkwiła nam myśl, że wszystko co mamy jest od Boga, jedynie grzech i marność są nasze)
- Jezus Chrystus jest moim Zbawicielem – Mimo, iż człowiek zwątpił w miłość Boga, to Bóg nie zrezygnował ze swego planu… Dlatego zesłał na świat swego Syna, by ponownie doprowadzić człowieka do przyjęcia Bożego planu. Jezus przez swoją śmierć na krzyżu złożył Bogu doskonałą ofiarę, której nie trzeba już ponawiać. Dzięki niej Chrystus niejako w zastępstwie każdego z nas przebłagał Boga, i przez swoje zmartwychwstanie przywrócił każdemu możliwość powrotu do jedności z Nim.
Wiktor zakreślił taki obraz, że dzięki swojej ofierze Chrystus – nad wspomnianą ‘przepaścią’ oddzielającą nas od Boga – przerzucił „kładkę” a jest nią Jego Krzyż!
- By przedostać się na drugą stronę, czyli do Boga – wystarczy, że na tę „kładkę” wejdę i będę nią kroczyć, czyli uznam Jego Krzyż za swoją Drogę… A to się stanie tylko wtedy, gdy osobiście przyjmę Jezusa za swego Pana! W Mostarze, w kościele oo.Franciszkanów każdy z nas mógł ponowić deklarację uznania, że ‘Jezus jest Panem jego życia’, dzięki czemu każdy z nas ma szansę dostąpić życia z Bogiem i to przez całą wieczność.
Te cztery Prawdy życia duchowego będące fundamentem wiary każdego Chrześcijanina można uzupełnić o:
- przyjęcie darów Ducha Świętego, by się na tej drodze-kładce utrzymywać…
- wejście we wspólnotę, która na tej drodze będzie nas wspierać i umacniać. Wszystkich nas na tej drodze jednoczy Duch Święty.
Rekolekcje uzupełnione były również o odnowienie przyrzeczeń małżeńskich i … oczywiście wesele z tańcami i tortem zasponsorowanym przez księdza Artura – gospodarza z Polskiego Domu Pielgrzyma w Medjugorie, gdzie najdłużej gościliśmy.
Te 9 dni minęło bardzo szybko … zbyt szybko, co w drodze powrotnej potwierdzali wszyscy uczestnicy dając świadectwo tego jak przeżyli rekolekcje.
Na koniec trochę prywaty. W czasie rekolekcji, Ani „stuknęło” 50 lat. Czas podsumowania jakiegoś etapu w życiu. Dziękujemy Joli, która składając życzenia przypomniała, że Bóg przygotował dla nas piękne rzeczy. Takie właśnie były te rekolekcje w drodze – pełne różnych doznań a nade wszystko piękne dla ducha!
Anna i Robert Popławscy, archidiecezja warszawska
DK Młochów, II krąg, rejon Pruszków
